De zoektocht die jaren geleden begon. Eigenlijk het grootste gedeelte van mijn leven wel geduurd heeft. Maakte afgelopen 2 jaar een mooie groei door toen ik een solo vision quest in 2022 ging doen in Peeske en 2 weken geleden de truffelreis.
Wie ben ik? Wat is de zin van mijn bestaan? Wat wil ik? Vragen die je misschien wel herkent. Vragen die ik me in ieder geval jaren gesteld heb. Met het starten van mijn praktijk begon ik echt mijn eigen pad, mijn missie, mijn zielenroep te volgen. De weg naar binnen. Een pad van durven voelen. Om weer in contact te komen met mij pure zelf. Mijn essentie.
Dat wat ik altijd zocht in de wereld en mensen om me heen mocht ik in mezelf gaan vinden. Het holisme hielp me om lichaam en geest weer te verbinden. De signalen van mijn lichaam te ervaren en de emoties erin te doorvoelen.
Met het sjamanisme begon de diepere bewustwording van de verbinding met de natuur, moeder aarde en het grote geheel. De vision quest in november, waarbij ik van zonsopgang tot zondondergang in het bos op één plek heb doorgebracht met alleen warm water. Landen, durven ZIJN! Mijn intentie: “I want te meet my true self”…… En ja ik was bang om de diepte in te zakken, bang om weer een donker stuk en pijn in mezelf tegen te komen. En ja ik vond het heel spannend. Maar moeder aarde droeg mij en door de angst en weerstand heen, kon ik me overgeven en werd ik gedragen. Kwam ik tot rust en voelde thuis en me blij worden. Mijn levensenergie ging stromen. Hier kon ik ZIJN.
En 2 weken geleden, heb ik dan mijn eerste truffelreis gedaan. Met de intentie: “Help mij mijn bestaansrecht te her-inneren”. Er kwamen allemaal vorige levens voorbij, waarin ik ook een vrouw alleen was. Een wijze vrouw: die treurde om haar verloren kind, maar er mee kon zijn. Een danseres: die gevangen zat in een prachtig lijf en danste met verdriet in haar hart. Een matriach: waar een hele mensen menigte naar op keek verlangend naar antwoorden en leiding. Zij voelde de druk en de last die te groot voor haar waren én ik was de hoedster van een draak, die zich helemaal ten dienste stelde van mij, wat me een enorm gevoel van liefde, harstverbinding deed ervaren.
De zondag na deze mooie reis, liep ik door het bos, met rode bessen van mijn bessenstruik om moeder aarde te bedanken. Op alle plekken, waar ik vaak kom, lege ik rode besjes neer als dank offer. En daar in alle rust, verbonden met de natuur, lande ik. Zittende onder een mooie grote Beuk, de “koningin van het bos”, voelde ik, hoe zij verbinding maakte met haar wortels en de takken, met de andere beuken (sisters) om haar heen. Ik voelde de “Sisterhood” die ik ook zo mooi ervaar op dit moment in mijn leven, met mijn eigen zussen, met mijn sisters van de vrouwencirkel en mijn lieve Sister Rosa. Ik houdt van mezelf en vanuit die liefdevolle verbinding, kan ii me verbinden met de ander, zonder mezelf te verliezen.
En toen kwam het inzicht! Toen voelde ik in heel mijn lijf voor het eerst: “HIER BEN IK”.
Doorlopend, vervuld van dit gevoel, kwam ik op mijn vision quest plek aan. Hier was deze reis begonnen en daar ook dankte ik de Bron, moeder aarde, voor haar wijsheid, veiligheid en steun.
Van “thuiskomen bij mezelf” naar een “Hier ben ik”.
Liefs