Na een heerlijk Hemelvaart weekend, vol mensen, muziek, motoren en gezelligheid, wordt het vanmiddag ineens stil in mij. Behoefte aan ZIJN.
Op een kleedje in de tuin: geluiden van de fluitende merel, het pruttelen van mijn waterpompje in de vijver. Ik sluit mijn ogen, voel de zon en een zachte bries van de wind op mijn huid en in dit meditatieve moment ontstaat dit artikel.
Dit voorjaar stond voor mij in teken van het “niet weten”. In de vrouwencirkel, met Beltane viering en tijdens de zweethut, werden de vragen gesteld: Wat is je intentie? Wat wil je in de wereld zetten? Wat wil je zaaien? Ik wist het niet, er ploepte niks op. Het bleef stil….en dat vond ik heel lastig. Mijn ego bleef maar aandringen dat ik iets moest doen. Maar ik voelde geen vuur, geen passie, geen innerlijke drive…. Het bracht me in de war. Maakte me onrustig.
Ik richtte me tot het hogere, de spirit, mijn gidsen, moeder aarde. Ik richtte me naar binnen tot mijn ziel: Welke kant mag ik op? Wat mag ik doen? Maar het bleef stil……
Vandaag bracht dit stil ZIJN inzichten: Ik heb een mooie persoonlijke groei gemaakt, de afgelopen jaren. Ik voel nu dat ik leef vanuit mijn ware ZIJN, mijn innerlijke natuur. Ik geniet van het leven wat ik nu leef: Ruimte voor tijd in de natuur te zijn alleen of in verbinding met een sister. Geen overvolle agenda. Ik geniet van de prachtige behandelingen die ik geef, de mensen die ik ontmoet en de mooie gesprekken die er ontstaan.
De vraag welke kant mag ik op, besef ik nu, is vooral gericht op mijn ondernemerschap. Hoe vervul ik die? Dit is jaar is het 8ste jaar van mijn praktijk: Het lemniscaat, terug na de basis, de kern…elke keer opnieuw. Dat is waar het nu om gaat.
Waar wil ik met mijn praktijk heen? Wat wil ik uitdragen? Wat wil ik betekenen en wat geeft me voldoening? Massage therapeut, lichtwerker en sjamanistische natuurcoach. Lichaam, geest en ziel. Voelen, denken en ZIJN. Adem, Aandacht en Aanraking. Deze driepottige verbindingen voelen als een heel mooi evenwicht. En hoe mijn aanbod zich verder gaat ontwikkelen….geen idee.
Wat ik wel weet: Er is iets gezaaid….Het is nog verborgen. Het groeit in mijn basis…Ik voel dat het er is! En ik heb diep vertrouwen dat het opkomt, als de tijd er is.
Alles wat ik hoef te doen is er mee ZIJN. Ik mag het ruimte en aandacht geven. Het in stilte koesteren, openstaan voor signalen, tekens, inzichten wat er van diep in mij omhoog borrelt.
De antwoorden komen, Avec le temp: met de tijd!
Veronica