in praktijk

Aandacht, Adem & Aanraking

in praktijk

M kwam voor haar maandelijkse massage. Tijdens de intake gaf ze aan, dat ze het druk had met haar werk en stramheid in haar schouders voelde. Dit trok door naar haar nek en onderrug.

En inderdaad, ik ervaarde zwaarte en verkramping in haar schouder gebied. Rechts was het niet zo verassend omdat ik daar de verantwoordelijkheid en stress van haar werk voelde.
Door er bewust heen te ademen en dieper te kijken naar wat ze los wilde laten, kwam daar al snel meer ontspanning. Maar dit voelde niet als "zwaarste last" die M met zich meedroeg.
Mijn handen wilde als vanzelf naar haar linkerschouder. Duidelijk was, dat ik daar direct veel verdriet, zwaarte en lading ervaarde.

Nou staat de linker kant van je lichaam voor je intuïtie, gevoel. Bij je hart op je rug, draag je vaak "hartzorgen" met je mee. Haar zoon ploepte direct op in mijn hoofd.

"Hoe gaat het met je zoon?" vraag ik M.
"Het gaat heel goed met hem. Ik ben zo trots op wat hij allemaal doet".
Als ik de aanraking op de plek iets intensiveer, voelt ze direct meer gevoeligheid en spanning in de plek. We "zoemen" in op haar zoon via die plek en M ademt erheen.

Ze komt langzaam diepere en meer in contact met haar onderbewuste en de emotie boosheid komt omhoog.
Ze is boos over hoe er al lang geleden een diagnose is gesteld: verstandelijke beperking en beperking in het autistisch spectrum. Hoe ze moet vechten voor haar zoon, dat er meer gekeken mag worden naar zijn mogelijkheden en kwaliteiten ipv zijn beperking. Dat ze heel lang gevraagd heeft naar een bredere kijk op zijn gedrag. Ze kent haar zoon toch? Het onbegrip, waar ze vaak tegen aan loopt. De tijd die maar voorbij gaat, voordat ze weer een afspraak hebben, voor een vervolg. Het zoeken naar een goede werkplek.

Terwijl ze praat en zich uit doorvoelt ze de boosheid en frustratie op die plek en de rest van haar lichaam. Als de boosheid wat wegzakt, open ik de plek nog meer en komen de tranen. Het verdriet om haar zoon, hoe het leven voor hem tot nu toe is geweest. De zoektocht en de vermoeidheid.

Hierna wordt het rustig in haar. De plek wordt warm en de liefde en trots voor haar zoon stroomt door haar heen.

Veronica